|
Transliteracja wszystkich znaków (Transliterate all characters) |
|
|
Norma PN-ISO 9:2000 („Transliteracja znaków cyrylickich na znaki łacińskie. Języki słowiańskie i niesłowiańskie”) została opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO). W Polsce wprowadził ją w 2000 r. Polski Komitet Normalizacyjny jako tłumaczenie angielskiej wersji Normy Międzynarodowej ISO 9:1995, bez jakichkolwiek zmian – i ma ona ten sam status co oficjalne wersje normy międzynarodowej. Zastąpiła obowiązującą wcześniej normę PN-N-01201:1983 o zasięgu krajowym. Znormalizowana transliteracja ma na celu takie odwzorowanie konwertowanego tekstu, które pozwoli w sposób automatyczny, jednoznaczny i w pełni odwracalny odtworzyć jego oryginalny zapis, niekoniecznie zaś oryginalne brzmienie. Ma umożliwiać automatyczną transmisję tekstów i odtworzenie ich nie tylko przez ludzi, ale i przez urządzenia, głównie na potrzeby związane z przetwarzaniem informacji bibliograficznych (katalogi, indeksy, przypisy itp.). W katalogu centralnym NUKAT w 2013 roku przyjęto za obowiązującą zasadę pomijania w transliteracji alfabetów cyrylickich (rosyjski, białoruski, bułgarski) twardego znaku na końcu wyrazu. Jest to domyślny sposób transliterowania w tym skrypcie, istnieje jednak możliwość wyłączenia odpowiedniej funkcji, tak aby końcowy znak twardy pozostał na swoim miejscu. Pełny tekst normy transliteracji w języku polskim (18-stronicowy dokument) jest do nabycia w sklepie PKN: PN-ISO 259:2009. Kodowanie znaków UNICODE dostosowano do zasad przyjętych w katalogu NUKAT. |
|
БезБукв.ру Rosyjskojęzyczny serwis szaradziarski BezBukv.ru to narzędzie do uzupełniania niekompletnych wyrazów na podstawie wprowadzonej maski. Może być pomocny przy odcyfrowywaniu np. skażonego tekstu z rękopisów. |